تورم و نااطمینانی تورمی در ایران رویکردی نوین جهت بررسی ارتباط متقابل

در شناخت پدیده های اقتصادی نه تنها شناسایی عوامل مؤثر بر تورم و آثار آن، بلکه بررسی ارتباط تورم با نااطمینانی تورمی نیز حائزاهمیت است ، زیرا ممکن است یکی از آثار مهم تورم ، نااطمینانی در مورد تورم آینده باشد . نااطمینانی تورمی ، در واقع جز ء غیر قابلپیش بینی نرخ تورم آتی است که می تواند آثار منفی تورم در متغیرهای اقتصادی را تجمیع کند ، زیر ا عاملان اقتصادی ممکن استهزینه های جز ء پیش بینی شد ۀ تور م را با تصمیمات و عملکرد خود کاهش داده و یا از بین ب رند، امّا نااطمینانی تورمی جز ء غیر قابلپیش بینی تورم است. نااطمینانی تورمی بر عرضۀ نیروی کار، پس انداز، سرمایه گذاری، رشد اقتصادی و ... تأثیر گذاشته و دیگر متغیرهایاقتصادی را نیز به تبع آن تحت تأثیر ق رار م ی دهد. در زمینه ارتباط بین تورم و نااطمینانی تورمی دو دیدگاه عمده وجود دارد که دیدگاهاول شامل فرضیه فریدمن - بال 1 و دیدگاه دوم شامل فرضیه کوکرمن – ملتزر 2 است . در این مقاله دو دیدگاه به صورت تئوریکی مورد بررسی قرار گرفته و نهایتاً به کمک مدل ناهمسانی واریانس شرطی خودرگرسیونی archو شکل تعمیم یافتۀ آن یعنی مدل garch  ارتباط یک طرفه از تورم به نااطمینانی تورمی و یا بالعکس از نااطمینانی تورمی به تورم و همچنین احتمال وجود ارتباط دوطرفه بین این دو متغیر در اقتصاد ایران و در طی سالهای 1382-1315 مورد تجز یه تحلیل قرار می گیرد. ارتباط بین این دو متغیر برای دوره های زمانی کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصله وجود ارتباط یک طرفه از تورم به نااطمینانیتورمی را تائید می کند. این ارتباط برای دوره زمانی کوتاه مدت شدیدتر از دوره زمانی بلند مدت می باشد . در بررسی تأثیرات شوکهایتورمی بر نااطمینانی تورمی می توان اذعان داشت که شوکهای تورمی در کوتاه مدت تأثیرات متقارن ولی در بلند مدت تاثیرات غیرمتقارنی روی نااطمینانی تورمی داشته و لذا شوک مثبت نسبت به شوک منفی بر نااطمینانی تورمی اثر بیشتری داشته است